Als jonge gast was ik niet echt de grootste lezer en dat is eigenlijk nog heel licht uitgedrukt. Nu ben ik dat nog steeds niet, maar intussen kan ik wel al genieten van een goed boek. Als tiener waren er maar enkele boeken waarbij ik de nodige moed en zelfopoffering kon opbrengen om er aan te beginnen en eventueel zelfs het einde van het boek te halen. Één van die boeken was '20000 mijlen onder zee' van Jules Verne. Straffer nog, ik heb dit boek als jonge gast zelfs meer dan één keer gelezen. Het fantastische verhaal van kapitein Nemo in zijn Nautulus die de wereld rond vaart, aangevuld met een portie zeemonsters, wakkerde de nodige fantasie in mij aan. Daarnaast las ik ook ‘Een reis rond de wereld in 80 dagen’ en daarmee staat Jules Verne dus echt wel bovenaan het korte lijstje met auteurs waarvan ik als kind een boek las.
Jules Verne bleek ook later af en toe mijn pad te kruisen. In 1997/1998 studeerde ik beeld, geluid & montage aan het Rits en daar stonden er iedere maandagochtend enkele cultfilms op het programma. Eén van de eerste films toen getoond was ‘Le Voyage dans la Lune’ van Georges Méliès. Deze film is gebaseerd op het verhaal ‘Van de aarde naar de maan’.
Ook dit verhaal is mij steeds bijgebleven. Net als in het boek van Jules Verne wordt een groep mannen naar de maan afgeschoten in een capsule vanuit een groot kanon. Deze film wordt gezien als de eerste sciencefictionfilm ooit gemaakt.
Het leuke aan de schrijver is dat hij ook een visionair was en over dingen schreef lang voordat ze effectief uitgevonden werden. Hij schreef over reizen naar (en rond) de maan en over reizen onder het poolijs met onderzeeërs. Hij deed dit dan nog met zo een ongelofelijke precisie en correctheid alsof hij ze toch reeds had gezien of meegemaakt. Zo bevat zijn verhaal over de reis naar de maan en terug toch wel heel gedetailleerde informatie over lanceerplaatsen en landingen. Maar misschien is het eerder omgekeerd en waren sommige mensen bij NASA stiekem wel fan van Verne en selecteerden Cape Canaveral, omdat het een beetje overeen kwam met het boek.
De #A001 Rocketchair is dan ook een hommage aan mijn jeugdidool Jules Verne. Met deze raket kan je snel eventjes een reis naar de maan en terug maken. Maar bovenal is het een leesstoel waarin je kan verzinken in één van zijn fantastische verhalen.
De stad Nantes staat dan ook op het lijstje met steden waar ik ooit nog eens naar toe wil gaan. Op het programma staat dan zeker een bezoekje aan het museum van Jules Verne (website), maar vooral ook het prachtige park 'Les Machines de l’île'.